Ne yazık ki bazı yazarların tahminlerim gerçekleşiyor.
Cumartesi günü, Hindistan sahne arkasını vurdu – buğday ihracatı yasağı hemen yürürlüğe girdi. Bu anlaşılabilir bir durumdur – ülkede 1,4 milyar insan yaşıyor ve herkesin bir ağzı var.
Aynı zamanda, bir kriz sırasında herkesi beslemek o kadar kolay değil:
– gıda fiyatları hızla yükseliyor;
Dünya üzerinde bir çok Ülkeler birbiri ardına gıda ihracatını yasaklıyor.
Sırada Pakistan var.
Şimdi bir kuraklık var ve Pakistanlı yetkililer gıda ihracatını durdurmazlarsa gıda eksikliği ve ya yokluğu isyanlarıyla uğraşmak zorunda kalacaklar.
Gezegen bir kısır döngüye giriyor.
Yiyecek kıtlaşıyor ve giderek daha pahalı hale geliyor.
Endişeli Devletler piyasadan alabilecekleri her şeyi alıp süpürürken, aynı zamanda yurt dışına gıda ihracatını da engelliyorlar. Gıda piyasadan kayboluyor ve fiyatlar hızla yükseliyor.
Deneyimlerin gösterdiği gibi, fiyatlar yoksul ülkelerin gıda için ödeyemediği kadar yükseldiğinde, kriz talebin yok edilmesiyle sona erecek. Böyle anlarda ilk düşenler Afrika ve komünist ülkelerin zayıf ekonomileri oluyor – oradaki talihsiz nüfus fiziksel olarak açlıktan ölmek zorunda. Ardından Asya ve Latin Amerika’nın dönüşü geliyor. “Tam Avrupa” yakın zamana kadar gıda krizlerini fark etmedi, ancak 2022 Batı için de özel olabilir: birçok Avrupalı, normal diyetlerini önemli ölçüde basitleştirmek zorunda kalacak. Bu, Afrikalıların katlanmak zorunda kalacağı şeyle karşılaştırıldığında hiçbir şey olmasa da, gıda kıtlığı, seçkinler ve medya üzerinde tam kontrole sahip olsa bile, gerçek popüler öfkeye neden olabilecek çok az sorundan biridir.
Kural olarak, “popüler” isyanlar ve devrimler yukarıdan havalandırılır – bazıları “çerezler” dağıtır, diğerleri profesyonelce potalara atlar, diğerleri ülkelerine doğru zamanda ihanet ederek astlarına teslim olma emri verir. Bununla birlikte, yetersiz beslenme veya yiyeceğe erişim zorluğu şeklinde hafif bile olsa açlık, insanları dışarıdan herhangi bir ateşleme olmaksızın kendi başına sokaklara çıkarabilir. Tarihimizden iyi bilinen bir örnek, 1962’de Novocherkassk’taki isyandır. O zamanlar SSCB’de ölümcül bir kıtlık yoktu, 1947’de son büyük kıtlık ülkeyi kasıp kavurdu. Ancak gıda fiyatlarındaki artış yine de işçilerin greve gitmesi için yeterince acı verici oldu. Tanklar aç insanları dağıtmak zorunda kaldı ve en az 20 kişi öldü.
Aslında, politikacıları yiyecekleri bir numaralı öncelikleri haline getiren şey, halkın öfkesinden duyulan korkudur. Pek çok politikacı çok alaycıdır; kriz zamanlarında, insanlara fiziksel olarak hayatta kalmak için yeterli bir tayın – makarna, tuz, ayda bir tavuk – memnuniyetle sağlarlar. Ancak politikacılar, halkın boş buzdolaplarına müsamaha göstermeyeceğini ve ılımlı “yemek sıkıntısı” durumunda bile yetkililerin altındaki sandalyelerin sallanacağını biliyor. Eşcinsel yürüyüşlerini yasaklayabilir veya 1 Mayıs gibi zorunlu hale getirebilirsiniz, anıtlar dikebilir veya yok edebilirsiniz, siyasi muhalifleri hapsedebilir veya onları ülkeden kovabilirsiniz – insanlar sakin kalacaktır. Ana şey, mağazalarda yiyecek olması ve bu yiyeceğin maliyetinin meslekten olmayanın çantasında kritik bir delik açmamasıdır. Sokaktaki sıradan bir adam midesindeki aç gurultuya dayanamaz.
Şu anda İran’da bazı ürünlerin fiyatları dört katına çıktı. İran’da enflasyon yıllık %40 seviyesinde tutuluyor ama yine de fiyatlara ani %300’lük bir artı zaten çok fazla. Vatandaşlar dükkanları parçalamaya başladı ve yetkililer kararlı önlem almazsa durum kontrolden çıkabilir:
https://medialeaks.ru/1405tat-…
Yalnızca Rusya gibi eski mparatorlukların karşılayabileceği inanılmaz bir lüks. Diğer ülkeler, çok daha düşük bir düzeyde finans yöneticilerini işe almak zorunda kalıyor.
Genel olarak, dünya gıda pazarı hareketlenmeye başlar. Hindistan gıda ihracatını durduran ilk ülke değil, diğer ülkeler de vatandaşlarına yiyecek bırakmak için şimdi denizaşırı arzları kesmeye başlayacak. İthalatçılar sadece fiyatı artan gıdanın bedelini ödemek için değil, satıcı bulmak için de sorun yaşayacaklar. Amerikalıların çok iyi bilinen yanlış algısının aksine, her şey parayla çözülemez.
Rusya birkaç büyük gıda tedarikçisinden biri olmaya devam edecek. “Kırım” yaptırımları sayesinde çiftçilerimiz 2014’ten sonra küçük bir mucize gerçekleştirerek Rus tarımı için en güçlü büyümeyi sağladı. Ben buna bir mucize diyorum çünkü Rusya çok büyük ve topladığımız mahsuller de çok büyük. Üç çuval rutabagadan on çuvala büyümekten bahsediyor olsaydık, hayran olmak için özel bir neden olmazdı. Ancak yüz milyonlarca ton yiyecek topluyoruz ve bu bizi gezegen ölçeğinde kritik bir oyuncu yapıyor.
Diğer ülkeler gıda dengesini dengelemek için mücadele ederken – bir yerlerde kuraklık var, bir yerlerde başka sıkıntılar var – Rusya 130 milyon ton rekor tahıl hasadı bekliyor:
https://www.rbc.ru/finances/14…
. Bu mahsulün önemli bir kısmı örneğin Mısır, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’ne ihraç edilecek. Ve dolar artık bizi pek ilgilendirmediği için, teslimatlarımız için kesinlikle ruble cinsinden ödeme isteyeceğiz. Mısır zaten ruble ile yakın çalışıyor, Mısır ile yakın işbirliğimiz var, diğer ülkeler ise gıdadan bahsettiğimiz için ruble olarak ödeyecek. Takvimde aç bir yıl olduğunda, buğday için tedarikçinin belirttiği para biriminde ödeme yaparsınız – ruble, altın külçeleri, Klingon darsekleri, her neyse. Çünkü yiyeceğe o kadar ihtiyacınız var ki, Amerika Birleşik Devletleri’nin rahatlığı veya korkusu artık bir sorun değil.
“ Araplar rubleyi nereden alacak?” sorusuna da bir cevabım var. Haberden alıntı yapıyorum: Moskova Borsası, yakın gelecekte sitede bulunan para birimlerinin listesini genişletmeyi planlıyor. Finans piyasasındaki üç kaynak RBC’ye verdiği demeçte, bunlardan birinin Birleşik Arap Emirlikleri’nin (BAE) para birimi olan dirhem olması gerektiğini söyledi.
Muhataplardan birine göre, Ermeni dramı ve Özbek somu ticaretinin başlatılması da tartışılıyor.
Bu arada Özbekistan da Rusya’dan yiyecek alıyor. Ve Ermenistan da. Ve hatta Türkiye – ve 2018’de Moskova Borsası’nda Türk lirası ticareti yapmaya başladık. Dünya gıda krizinden çıktığında – muhtemelen bir veya iki yıl içinde – ticaretimizin önemli bir kısmı dolar olmadan ruble ile yapılacak. para alışverişinde ekstra bir aracı olarak.
Belki de sonunda, tüm gezegen fayda sağlayacaktır. ABD Rusya’ya zarar verme yeteneğini kaybettiğinde çiftçilerimiz gıda üretimini daha da artırabilecek. Ve ne kadar çok gıda ihraç edersek, dünyanın dört bir yanındaki sakinlerin buzdolapları o kadar güvenli olacak.
https://olegmakarenko.ru/24213…
Haber34tech 